بغض ساقه گلویش شکست قوری و

گل انداخت گونه اش

دل کتری سوخت و

اه سردی نشست برلب فنجان و

شبنم زد

همه جا را گرفت اب جوش کرختی ما

برگ مو خنده اش گرفت ازاین چایی سبز

که یکی تاک بودو
دلمه ی شام شدوتخت خواب وپیک زرشکی ما گرم شد از او

ان یکی دم بیداری

قل زد وسوخت وسیاه شد   !!